Last Updated on 26 November 2021
เรื่องราวที่นำเสนอเป็นความเชื่อส่วนบุคคลโปรดใช้วิจารณญาณ
เรื่องผี เรื่องเล่าสยองขวัญ – มันอยู่ในหนองน้ำ
เรื่องผี ทีเธอสัมผัสได้นั้นเกิดขึ้นเมื่อสมัยที่เธอเป็นเด็ก ได้ไปเล่นน้ำกับเพื่อนๆ ตามประสาเด็กๆ ต่างจังหวัด ระหว่างที่เล่นกับเพื่อนอย่างสนุกสนาน มีเพื่อนคนนึงได้หายไป เธอและเพื่อนๆ ช่วยกันตามหา แต่ก็ไร้วี่แวว ต่างก็คิดว่าเพื่อนคนนั้นคงจมน้ำไปแล้ว จึงรีบวิ่งไปตามผู้ใหญ่ให้มาช่วย ระหว่างที่ทีมกู้ภัยกำลังหาร่างของเพื่อนคนนั้น เธอได้หันไปที่คุ้งน้ำ ไกลออกไปจากที่ตรงนั้นประมาน 20 เมตร เธอเห็นเด็กหลายคนกำลังเล่นน้ำอย่างสนุกสนาน แต่แปลกตรงที่ เธอไม่เคยเห็นเด็กพวกนั้นมาก่อน และสีหน้าของพวกเขาดูเศร้าผิดปกติ ต่างกับกิริยาท่าทางที่แสดงออกมาว่ากำลังสนุก เธอได้แต่จ้องมองเข้าไปในเด็กกลุ่มนั้น และทันใดนั้น เธอได้เห็นเพื่อนของเธอที่หายไปอยู่ในเด็กกลุ่มนั้น เธอจึงร้องตะโกนขึ้นมาว่า เจอแล้ว!!!! ทุกคนหันไปตามที่นิ้วของเธอชี้ไปที่จุดนั้น ต่างพากันงงว่า เธอเจออะไร ทั้งๆ ที่ตรงนั้น ไม่มีอะไรเลย เธอวิ่งไปที่ตรงนั้นแล้วชี้ลงไปในน้ำ บอกกับทุกคนว่า เพื่อนเธออยู่ตรงนี้ ทีมกู้ภัยและชาวบ้าน ต่างก็งงกลับสิ่งที่เธอพูด แต่ก็ช่วยกันดำน้ำลงไป จนกระทั่ง สามารถนำร่างไร้วิญญาณของเพื่อนเธอขึ้นมาได้ เธอได้แต่ร้องไห้เพราะสิ่งที่เธอเห็นตอนวิ่งไปคือ เพื่อนเธอกำลังเล่นน้ำกับเด็กๆ สี่ห้าคน ที่เธอไม่รู้จัก นั่นเป็นประสบการณ์ครั้งแรกของการเจอเหตุการณ์ประหลาด ที่ไม่สามารถอธิบายได้ นับตั้งแต่วันนั้น ก็เกิดเหตุการณ์ซ้ำๆ และยิ่งหนักขึ้นทุกวัน
ด้วยความที่เธอเป็นเด็ก และพึ่งเจอเหตุการณ์แบบนี้มา พ่อกับแม่จึงห้ามไม่ให้ไปงานศพของเพื่อน ตอนนั้นเธออยู่บ้านกับพี่สาว ระหว่างที่กำลังนั่งดูการ์ตูนอยู่ พี่สาวเธอก็ตะโกนมาจากหน้าบ้านว่า “ทีๆๆๆ เพื่อนมาหาเนี่ย ยืนอยู่นานแล้ว มาพาเพื่อนเข้าบ้านก่อน” (พี่สาวเธอพึ่งกลับมาจากกรุงเทพ รู้ว่ามีเพื่อนเธอจมน้ำตาย แต่ไม่รู้ว่าคนไหน) เธอก็วิ่งออกไป มองหาว่าใครมา บ้านเธอจะมีต้นไม้ใหญ่อยู่หน้าบ้าน เธอมองเข้าไปที่ต้นไม้ เห็นเพื่อนเธอคนที่ตายยืนอยู่ เพื่อนเธอหน้าซีดขาว ตัวเปียกชุ่ม เธอได้แต่ยืนตัวสั่นอยู่หน้าบ้านทำอะไรไม่ถูก เธอมองเพื่อนเธอไม่ยอมละสายตา เพราะเธอขยับตัวไม่ได้ มันกลัวมากตอนนั้น ความรู้สึกมันอธิบายไม่ถูก เคยเป็นมั้ย แบบขยับไม่ได้ ทำอะไรไม่ได้ เธอทำได้แค่ยืนนิ่งๆ แต่!!!! ยิ่งเธอจ้องมองไปที่ที่เพื่อนยืน เธอยิ่งค่อยๆ เห็นเด็กที่เธอไม่รู้จัก มายืนจับแขน จับขา เพื่อนเธอประมาน 5 คน บางคนหัวเธอะชอบใจ บางคนร้องไห้ แต่มีอยู่คนนึงในนั้น คิดว่าจะโตที่สุด ชี้หน้ามาที่เธอแล้วยิ้ม แต่ตอนนั้นมันช่างเป็นรอยยิ้มที่น่ากลัวอย่างบอกไม่ถูก ขณะที่เธอขยับตัวไม่ได้ พี่สาวเธอก็เดินมาเรียก “ทีๆที เป็นอะไร” แค่นั้นแหละค่ะ เธอร้องไห้โฮเลย พูดให้พี่สาวฟัง พี่สาวก็ไม่รู้เรื่อง ด่าเธออีก คิดตามนะคะ เด็กที่ร้องไห้หนักแล้วพูดพร่ำไป แบบนั้นเลยค่ะ
ตอนกลางคืน พ่อกับแม่กลับมาจากงานศพ เธอกับพี่สาวจึงเล่าให้พ่อกับแม่ฟัง แม่จึงเอาพระมาคล้องคอให้เธอ แล้วบอกว่า “เดี๋ยวคืนนี้ไปนอนกับแม่ แล้วพรุ่งนี้เช้า ไปหาหลวงพ่อที่วัดกัน” เช้าวันรุ่งขึ้น พ่อ แม่ และพี่สาว พาเธอไปหาหลวงพ่อที่วัด ยังไม่ทันได้นั่งเลย หลวงพ่อก็ทักขึ้นมาว่า “ไปทำอะไรมาตัวเปียกไปหมดเลย” เธอ พ่อ แม่ และพี่สาว มองหน้ากันแบบงงๆ สักพัก แม่ได้เล่าให้หลวงพ่อฟัง หลวงพ่อยังไม่ทันได้ฟังจบ ก็พูดกับแม่ว่า “เอ็งสองคนเป็นพ่อแม่ประสาอะไร ปล่อยให้ลูกไปเล่นน้ำที่นั่น อยู่ที่มากี่ปีแล้ว ไม่รู้ประวัติของที่นั่นเหรอ” พ่อกับแม่มองหน้ากัน แล้วอยู่ดีๆ พ่อก็พูดขึ้นว่า “อ๋อ!!!ปั้ดโธ่ ทำไมคิดไม่ได้วะ” แล้วหันไปถามหลวงพ่อว่า “แล้วจะทำยังไงดีหลวงพ่อ ไอ่ทีจะเป็นอะไรมั้ย” หลวงพ่อท่านเลยบอกว่า ให้พาเธอกับเพื่อนๆ ไปขอขมาที่ตรงนั้น และให้พ่อแม่เด็กที่ตายไปเอาวิญญาณลูกกลับบ้าน ท่านจะพาไปทำพิธีเอง พ่อกับแม่จึงรีบพาเธอไปที่บ้านเพื่อนๆ ที่เล่นน้ำด้วยกัน แล้วเล่าให้พ่อแม่เพื่อนฟัง แล้วนัดกันว่าพรุ่งนี้เช้าจะไปรวมตัวกันที่ที่เธอไปเล่นน้ำกัน
กลับมาถึงบ้าน เธอกับพี่สาวรีบเข้าไปถามทันทีว่า ตกลงเกิดอะไรขึ้น แล้วที่ตรงนั้นมีอะไร พ่อเล่าให้ฟังว่า เมื่อก่อนตอนพ่อยังเป็นวัยรุ่นอยู่ ได้มีโครงการให้ขุดหนองน้ำแห่งนี้ขึ้น ระหว่างที่ขุดก็มีบรรดาลูกๆ ของคนงาน 3 คน ได้ลงไปวิ่งเล่นตามประสาเด็ก เด็กเหล่านั้นคงจะเล่นซ่อนแอบกันเลยไปหลบหลังกองดิน ระหว่างนั้น รถที่ใช้ไถหน้าดินให้เรียบ ได้ขับมาไถหน้าดินตรงนั้น โดยที่ไม่ทันได้สังเกตุเห็นเด็กสามคนนั้น เลยเกิดเหตุการณ์น่าสลดขึ้น เด็กสามคนนั้นไม่มีใครรอดจากเหตุการณ์ครั้งนี้ หลังจากขุดหนองน้ำแห่งนั้นเสร็จไม่นาน ก็มีเด็กสองคนจมน้ำตาย โดยสภาพศพของเด็กทั้งคู่จับมือกันไว้แน่น ไม่มีท่าทางของการดิ้นรนใดๆ ทั้งสิ้น คนที่เห็นเหตุการณ์เล่าว่า ขณะขับรถผ่าน ได้เห็นเด็กสองคนเดินจับมือกันไปทางหนองน้ำด้วยอาการเหม่อลอย แต่ไม่คิดว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ นับตั้งแต่วันนั้นมา ชาวบ้านก็เชื่อกันว่า อาจจะเป็นเพราะวิญญาณเด็กๆ เหล่านั้น ที่ทำให้เด็กสองคนนี้ตาย จึงได้ตั้งศาลเพียงตาขึ้นไว้ข้างๆ หนองน้ำแห่งนั้น จนผ่านมาหลายปี ทุกคนลืมเรื่องนี้ไปแล้ว และคิดว่าเด็กเหล่านั้นคงไปเกิดแล้ว แต่ที่ฉันเห็นมันไม่ใช่เลย พวกเค้ายังอยู่ตรงนั้น แต่ที่สงสัยคือ ทำไมต้องเป็นเพื่อนเธอคนนี้ ทั้งๆ ที่ไปเล่นกันหลายคน และทำไมต้องเป็นเธอที่เห็น…
เช้าวันรุ่งขึ้น พวกเธอได้ไปรวมตัวกันที่หนองน้ำแห่งนั้น หลวงพ่อได้เดินไปที่ศาลเพียงตาที่เป็นแค่ไม้ผุๆ พังๆ มีปี๊ปเก่าๆใบนึงวางอยู่ข้างล่าง เหมือนร่วงลงมาจากตอไม้ หลวงพ่อได้บอกให้ลุงคนนึงไปทำความสะอาดศาลก่อนทำพิธี ระหว่างที่ลุงคนนั้นได้ยกปี๊ปใบนั้นขึ้น ก็ได้เห็นรองเท้าคู่นึงอยู่ในนั้น เธอจำได้แม่นเลยว่าเป็นรองเท้าของเพื่อนคนที่ตายไป พวกเธอจึงคิดกันว่า เพื่อนคนนั้นคงจะกลัวรองเท้าหาย เลยไปหาที่ใส่ไว้ (เพราะเป็นรองเท้าผ้าใบคู่ใหม่) อาจจะเห็นมีปี๊ปตกอยู่เลยเอาใส่ลงไป หลังจากทำความสะอาดเสร็จ หลวงพ่อได้เริ่มทำพิธีขอขมา พอเสร็จพิธี หลวงพ่อบอกพ่อแม่เธอว่า ตอนบ่ายโมงให้พาเธอไปหาท่านที่วัดด้วยนะ เธอจึงแยกย้ายกันกลับบ้าน ช่วงประมาณบ่ายโมง พ่อกับแม่และพี่สาว พาเธอไปหาหลวงพ่อที่วัด หลวงพ่อบอกว่า ตอนที่ทำพิธี เห็นเด็กพวกนั้นมายืนล้อมเธอ แล้วบอกว่า เธอเห็นพวกเค้าแล้ว ถ้าเธอไม่ช่วยให้พวกเค้าพ้นทุกข์ เธอก็ต้องไปอยู่เป็นเพื่อนพวกเค้าเพราะอยากมีเพื่อนใหม่ แล้วสาเหตุที่เพื่อนเธอตาย คือไปลบหลู่เขานั่นเอง หลวงพ่อจึงแนะนำให้เธอไปถือศีลที่วัด เพื่ออุทิศส่วนกุศลไปให้ เธอจึงได้ทำตามที่หลวงพ่อแนะนำ หลังจากถือศีลจนครบสามวัน หลวงพ่อบอกกับเธอว่า เพื่อนๆ ได้รับแล้วนะ ไม่ต้องห่วงไม่เป็นอะไรแล้ว แต่คนที่ได้เห็นได้รับรู้เรื่องราวของสิ่งที่มองไม่เห็นแล้ว จะรับรู้ไปตลอดชีวิต…
ขอขอบคุณ เรื่องผี Pantip
📌หมายเหตุ📌
– ทางเราอาจมีการเปลี่ยนแปลงบางคำพูดหรือสำนวน เพื่อให้ง่ายต่อการเล่าเรื่องราว และฟังลื่นหูนะคะ ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ 🙏
🔻🔻ติดตามเรา🔻🔻
– Youtube: https://tiny.cc/mongkond
– Facebook: https://facebook.com/mongkondTH/
– Twitter: https://twitter.com/MongkondTH
– Website: https://mongkond.com
